SGLT2-remmers en fracturen

Gebruik van SGLT2-remmers is in vergelijking met SU-derivaten niet geassocieerd met een verhoogd risico op fracturen. Dat blijkt uit een observationele studie van Van Dalem et al.

Methode

De onderzoekers gebruikten de gegevens van 34.690 patiënten uit een Britse database. Ze includeerden patiënten met DM2 die metformine gebruikten en startten met een SGLT2-remmer (n=6.579), SU-derivaat (n=13.767) of DPP4-remmer (n=14.488). Deze patiënten werden opgevolgd tot het optreden van een fractuur, uitschrijving uit de database, sterfte of einde van de studieperiode. Onderzochte fracturen betroffen die van de heup, spaakbeen/ellepijp, opperarmbeen en wervels. De mediane follow-upduur was 2,4 tot 3,4 jaar. Voor de patiënten met SGLT2-remmers werd het verschil in gewicht voor en na de behandeling bepaald. De patiënten met SGLT2-remmers werden ingedeeld in 3 categorieën:

• ≤ 0,50 kg/m² verlies of toename van BMI
• > 0,50 kg/m² verlies van BMI
• > 0,50 kg/m² toename van BMI

De onderzoekers corrigeerden voor diverse factoren, waaronder leeftijd, geslacht, leefstijlvariabelen, comorbiditeiten en gebruik van andere geneesmiddelen.

Resultaten

Het gebruik van SGLT2-remmers ten opzichte van SU-derivaten was niet geassocieerd met een verhoogd risico op fracturen (aHR=1,19; 95%BI=0,80 tot 1,79). Er was geen verschil in het fractuur-risico tussen patiënten met verschillende BMI-veranderingen. Ook tussen patiënten met verschillende dagdoseringen SGLT2-remmers waren er geen verschillen. Alleen bij patiënten met de hoogste cumulatieve dosering SGLT2-remmers (bepaald door dosering en duur van het gebruik) was er wel een verhoogd risico (aHR=2,10; 95%BI=1,11 tot 3,99).

Discussie

De onderzoekers concluderen dat gebruik van SGLT2-remmers niet geassocieerd is met een verhoogd risico op fracturen en dat afname of toename in BMI ook geen rol speelt bij het fractuurrisico bij deze middelen. Opvallend is dat een hoge cumulatieve dosering in tegenstelling tot een hoge dagdosering wél is geassocieerd met een verhoogd risico. Mogelijk dat langdurig gebruik van SGLT2-remmers effect heeft op de calcium/fosfaat-homeostase. Voor een definitieve conclusie is echter meer onderzoek nodig. De totale follow-up van deze studie was te kort om uitspraken te doen over de langetermijneffecten van SGLT2-remmers. Een andere beperking van de studie is de observationele opzet, waardoor niet uit te sluiten is dat andere factoren, zoals leefstijl en hypoglykemieën ook een rol spelen.  

Belang voor de praktijk

Er is al langere tijd discussie over het risico op fracturen bij gebruik van SGLT2-remmers. Op grond van deze studie lijkt het overall risico op fracturen niet verhoogd bij patiënten met SGLT2-remmers. Een hoge cumulatieve dosering is echter wel geassocieerd met een verhoogd risico. Als hypothese voor het fractuurrisico zijn in het verleden vermindering van lichaamsgewicht en een lage BMI (bekende risicofactoren voor fracturen) en veranderingen in metabolisme genoemd. Op grond van deze studie lijkt BMI en gewichtsverlies geen rol te spelen bij het fractuurrisico. Langdurig gebruik van SGLT2-remmers speelt echter mogelijk wel een rol. 

Belangenverstrengeling

Diverse auteurs vermelden financiële relaties met fabrikanten van geneesmiddelen, waaronder fabrikanten van SGLT2-remmers.

Bron

Van Dalem J et al. Use of sodium-glucose co-transporter 2 inhibitors, changes in body mass index and risk of fracture: A population-based cohort study. Diabetes Res Clin Pract. 2022;190:109993.