Meta-analyse naar GLP1-agonisten en pancreatitis

In een meta-analyse is geen verband gevonden tussen het gebruik van GLP-1-agonisten en pancreatitis. Een verband kan volgens de auteurs echter niet met zekerheid worden uitgesloten.

Onderzoek

De onderzoekers includeerden gerandomiseerde onderzoeken van minimaal 12 weken naar de GLP-1-agonisten exenatide, liraglutide, albiglutide, taspoglutide, dulaglutide, lixisenatide of semaglutide. De controlebehandeling bestond uit placebo of een bloedglucoseverlagend middel. In totaal werden er 80 onderzoeken gevonden, waarvan er 39 geëxcludeerd werden, omdat er geen informatie beschikbaar was over pancreatitis. In de overige 41 onderzoeken zaten in totaal 14.972 patiënten. Het risico op pancreatitis verschilde niet significant tussen de GLP-1-agonisten en controlebehandeling (OR 1,01; 95% BI [0,37 - 2,76]; p=0,99)

Discussie

In sommige observationele onderzoeken en dierexperimentele onderzoeken is een verband aangetoond tussen het gebruik van GLP-1-agonisten en het optreden van pancreatitis. Uit deze meta-analyse blijkt niet dat er een verhoogd risico bestaat op pancreatitis. De auteurs geven aan dat er vanwege het kleine aantal rapportages over pancreatitis een groot betrouwbaarheidsinterval ontstaat. Daarnaast is het niet zeker dat alle (milde) gevallen van pancreatitis ook gerapporteerd zijn in de klinische onderzoeken.  Een laatste probleem is dat er mogelijke publicatiebias optreedt, omdat niet alle onderzoeken gepubliceerd zijn. De auteurs geven daarom aan dat grotere studies nodig zijn om vast te stellen of er al dan niet een verhoogd risico op pancreatitis bestaat bij gebruik van GLP-1-agonisten.

Bron

Monami M. et al. Glucagon-like peptide-1 receptor agonists and pancreatitis: A meta-analysis of randomized clinical trials. Diabetes Res Clin Pract. 2014 Jan 14.