SGLT2-remmers, GLP1-agonisten en finerenon bij chronische nierschade

SGLT2-remmers zijn geassocieerd met betere renale uitkomsten dan GLP1-agonisten of finerenon bij patiënten met DM2 en chronische nierschade. Dit blijkt uit een systematische review en netwerk meta-analyse van Nguyen et al.

Beschrijving studie

De onderzoekers zochten naar gerandomiseerde klinische studies die SGLT2-remmers, GLP1-agonisten of finerenon vergeleken met placebo. Ze includeerden studies bij volwassenen met DM2 en een eGFR ≤ 60 ml/min of minimaal matig verhoogde albuminurie (ACR van ≥ 22,6 mg/mmol). Het gecombineerde primaire eindpunt was cardiovasculaire sterfte, niet-fataal myocardinfarct of niet-fatale beroerte (MACE) en gecombineerde renale uitkomsten gedurende een follow-up van minimaal 2 jaar.

Resultaten

De onderzoekers includeerden 29 gerandomiseerde studies met in totaal 50.938 patiënten. SGLT2-remmers, GLP1-agonisten en finerenon zorgden vergeleken met placebo voor een significante verlaging van het risico op renale uitkomsten. SGLT2-remmers zorgden voor een lager risico op gecombineerde renale uitkomsten vergeleken met GLP1-agonisten (RR=0,77; 95%BI=0,64 tot 0,91) en finerenon (RR=0,78; 95%BI=0,68 tot 0,90). Het risico op het optreden van MACE was niet significant verschillend tussen SGLT2-remmers en GLP1-agonisten of finerenon. Alleen SGLT2-remmers zorgden ten opzichte van placebo voor een significant lager risico op MACE (RR=0,85; 95%BI=0,76 tot 0,96). Bij GLP1-agonisten en finerenon was het risico op MACE tevens verlaagd, maar niet significant.

Discussie

SGLT2-remmers zijn geassocieerd met betere renale uitkomsten dan GLP1-agonisten of finerenon bij patiënten met DM2 en chronische nierschade. Volgens de onderzoekers heeft de studie enkele beperkingen. De studie vergelijkt SGLT2-remmers, GLP1-agonisten en finerenon op een indirecte manier met elkaar. De netwerk meta-analyse gebruikt daarnaast gegevens uit subgroep-analyses en kan bias of verschil in power tussen de verschillende studies niet uitsluiten. Ook verschillen de geïncludeerde studies onderling in onder andere follow-upduur en de definities voor de uitkomstmaten.

Belang voor de praktijk

Uit deze studie blijkt dat SGLT2-remmers geassocieerd zijn met een lager risico op gecombineerde renale uitkomsten vergeleken met GLP1-agonisten en finerenon. Het risico op MACE verschilt niet. De resultaten bevestigen de plaatsbepaling van SGLT2-remmers bij de behandeling van patiënten met DM2 en chronische nierschade. SGLT2-remmers en GLP1-agonisten zijn beide opgenomen in de richtlijn voor de behandeling van patiënten met DM2 en chronische nierschade. SGLT2-remmers hebben echter de voorkeur boven GLP1-agonisten (NHG, 2021). De Nederlandse richtlijnen doen geen uitspraak over finerenon bij patiënten met DM2 en chronische nierschade.

Belangenverstrengeling

Geen vermeld.

Bron

Nguyen BN et al. Comparative Efficacy of Sodium-Glucose Cotransporter 2 Inhibitors, Glucagon-Like Peptide 1 Receptor Agonists, and Nonsteroidal Mineralocorticoid Receptor Antagonists in Chronic Kidney Disease and Type 2 Diabetes: A Systematic Review and Network Meta-Analysis [published online ahead of print, 2023 Feb 8]. Diabetes Obes Metab. 2023;10.1111/dom.15009.