Marktaandeel DOAC's

De DOAC’s zijn sinds 2009 op de Nederlandse markt. Tussen 2009 en 2012 werden DOAC's alleen vergoed voor de preventie van trombo-embolieën na geplande knie- of heupvervanging. Vanaf december 2012 kwamen ook patiënten die een DOAC gebruikten voor niet-valvulair atriumfibrilleren in aanmerking voor vergoeding. Een voorwaarde was dat een medisch specialist het eerste recept voor de DOAC uitschreef. Halverwege 2015 volgde ook vergoeding van DOAC’s bij de behandeling van diepveneuze trombose en longembolieën. In de loop van 2016 mochten ook huisartsen DOAC's gaan initiëren. 

De verruiming van indicatie en vergoeding is ook goed te herkennen in de MOVIE. Tot en met 2012 is het marktaandeel van de DOAC's ten opzichte van de VKA's nog bescheiden met uiteindelijk 4,5% in de tweede helft van 2012. Tussen 2012 en 2015 stijgt dit marktaandeel tot 20,0%. Vanaf 2016 treedt een sterke stijging op met ongeveer 10% per jaar. Eind 2020 is het aandeel DOAC's ten opzichte van VKA's 63%. 

In de jaren na marktintroductie nam het gebruik van DOAC’s als eerste toe in Zuidoost-Brabant, Zuid-Limburg en rond Groningen en Amsterdam. In Friesland, Zeeland en West-Brabant was het gebruik in die jaren relatief laag. Eind 2020 zijn er geen grote regionale verschillen meer te zien. Het gebruik van DOAC’s ligt in alle regio’s rond 50% of hoger.  

Aantal gebruikers van DOAC’s: aantal unieke inwoners met minimaal een voorschrift voor een DOAC per half jaar per postcodegebied. 

Aantal gebruikers van orale anticoagulantia: aantal unieke inwoners met minimaal een voorschrift voor een DOAC of VKA per half jaar per postcodegebied. 

Voor het maken van de kaarten is gebruik gemaakt van de databank van het Genees- en hulpmiddelen Informatie Project (GIPdatabank) van Zorginstituut Nederland. Deze databank bevat informatie over het gebruik van genees- en hulpmiddelen in Nederland. Het betreft informatie over middelen die extramuraal (d.w.z. buiten instellingen als ziekenhuizen en verpleeghuizen) zijn verstrekt en vergoed op grond van de Zorgverzekeringswet. Bijna alle zorgverzekeraars stellen deze informatie ter beschikking aan de GIPdatabank. De GIPdatabank doet een kwaliteitscontrole op deze gegevens en corrigeert deze zo nodig. Hierdoor ontstaan betrouwbare en representatieve databestanden over het hulp- en geneesmiddelengebruik. Bij de ramingsmethodiek voor het voorspellen van het ontbrekende deel, houdt Zorginstituut Nederland onder andere rekening met verschillen in de leeftijds- en geslachtsopbouw van de verzekerdenpopulatie.