Nieuw onderzoek
Oraal semaglutide verlaagt het risico op cardiovasculaire gebeurtenissen bij DM2
In het kort
Oraal semaglutide reduceert het risico op cardiovasculaire gebeurtenissen bij mensen met DM2 in combinatie met HVZ, chronische nierschade, of beide.
Bij mensen met DM2 in combinatie met atherosclerotische hart- en vaatziekten, chronische nierschade, of beide, verlaagt oraal semaglutide het risico op ernstige cardiovasculaire events ten opzichte van placebo. Dat blijkt uit de SOUL-studie. Oraal semaglutide gaf daarnaast minder ernstige bijwerkingen dan placebo. Gastro-intestinale klachten kwamen wel vaker voor bij semaglutide.
Superioriteit
In een internationale studie met 9.650 deelnemers werd de invloed van oraal semaglutide in een maximale dosering van 14 mg vergeleken met placebo. De studie had een mediane duur van 49,5 maanden. De primaire uitkomstmaat bestond uit ernstige cardiovasculaire gebeurtenissen. Deze gecombineerde uitkomstmaat bestond uit overlijden door een cardiovasculaire oorzaak, niet-fataal myocardinfarct en niet-fatale beroerte. Deze uitkomstmaat kwam voor bij 12% van de patiënten met semaglutide en bij 13,8% van de patiënten met placebo (HR=0,86; 95%BI= 0,77 tot 0,96). Oraal semaglutide verlaagde het risico op een niet-dodelijk myocardinfarct het meest.
Bijwerkingen
Patiënten met semaglutide rapporteerden minder ernstige bijwerkingen (47,9%) dan patiënten met placebo (50,3%). Gastro-intestinale bijwerkingen kwamen meer voor bij gebruikers van semaglutide (5,0%) dan bij placebo (4,4%). Deze gastro-intestinale bijwerkingen waren zowel bij semaglutide als placebo de voornaamste reden dat deelnemers vroegtijdig stopten met de studie. Gastro-intestinale bijwerkingen zijn een bekende bijwerking van semaglutide. Er zijn geen nieuwe ernstige bijwerkingen gezien tijdens deze studie.
Discussie
De effectiviteit van oraal semaglutide op het verlagen van het risico op cardiovasculaire events komt overeen met die van subcutaan semaglutide en andere GLP1-agonisten (Perkovic, 2024; Marso, 2016). Wel blijkt uit de SOUL-studie dat oraal semalgutide vooral niet-fatale myocardinfarcten vermindert, terwijl een andere studie de grootste risicoreductie liet zien op dodelijke cardiovasculaire gebeurtenissen (Husain, 2019). De bijwerkingen van oraal semaglutide komen overeen met resultaten uit voorgaande studies, waarbij gastro-intestinale bijwerkingen op de voorgrond staan (Aroda, 2023).
Sterke punten van deze studie zijn het grote aantal deelnemers en de lange follow-up duur. De studiepopulatie was echter niet representatief voor de DM2-populatie en de wereldpopulatie. Slechts 28,9% van de deelnemers was vrouw en slechts 2,6% was zwart. Het risico op DM2 en hart- en vaatziekten is echter juist hoger onder vrouwen en zwarte mensen (Kautzky-Willer, 2023; Bancks, 2017).
Belang voor de praktijk
De NHG-standaard Diabetes mellitus type 2 (2024) geeft de voorkeur aan subcutane GLP1-agonisten, omdat tot voorheen onduidelijk was of ook orale GLP1-agonisten het risico op cardiovasculaire events verlagen. De huidige studie neemt een deel van deze onduidelijkheid weg. Toch heeft de NHG-Standaard ook andere zorgen over de orale GLP1-agonisten, zoals de onvoorspelbare biologische beschikbaarheid vanwege interacties met voedsel en medicatie en minder gewichtsverlies dan bij subcutane GLP1-agonisten. Patiënten geven echter aan dat orale toediening van een GLP1-agonist hun voorkeur heeft (Igarashi, 2021; Dibonaventura, 2010). Bewijs van effectiviteit op cardiovasculaire eindpunten voor zowel de orale als de subcutane toediening zou ook tot nieuwe afwegingen in de NHG-Standaard kunnen leiden. Wel is de vraag of oraal semaglutide in de dagelijkse praktijk dezelfde effecten op cardiovasculaire eindpunten laat zien. Zo bestaat de kans dat mensen de strikte inname-adviezen niet altijd precies opvolgen, met de kans dat de effecten verminderen.
Belangenverstrengeling
Deze studie is gefinancierd door Novo Nordisk, de fabrikant van oraal semaglutide.
Bronnen
- McGuire et al. Oral semaglutide and cardiovascular outcomes in high-risk type 2 diabetes. N Engl J Med. 2025 May 29;392(20):2001-12.
- Perkovic et al. Effects of semaglutide on chronic kidney disease in patients with type 2 diabetes. N Engl J Med 2024; 391: 109-21.
- Marso et al. Semaglutide and cardiovascular outcomes in patients with type 2 diabetes. N Engl J Med 2016;375:1834-44.
- Husain et al. Oral semaglutide and cardiovascular outcomes in patients with type 2 diabetes. N Engl J Med 2019; 381: 841-51.
- Aroda et al. Safety and tolerability of semaglutide across the SUSTAIN and PIONEER phase IIIa clinical trial programmes. Diabetes Obes Metab 2023;25:1385-97.
- Kautzky-Willer et al. Sex differences in type 2 diabetes. Diabetologia 2023;66:986-1002.
- Bancks et al. Association of modifiable risk fac tors in young adulthood with racial dis parity in incident type 2 diabetes during middle adulthood. JAMA 2017; 318: 2457-65.
- Igarashi et al. Preference for Oral and Injectable GLP-1 RA Therapy Profiles in Japanese Patients with Type 2 Diabetes: A Discrete Choice Experiment. Adv Ther. 2021 Jan;38(1):721-38.
- Dibonaventura et al. Multinational Internet-based survey of patient preference for newer oral or injectable Type 2 diabetes medication. Patient Prefer Adherence. 2010 Nov 3;4:397-406.
Laatst gewijzigd op 15 juli 2025