Nieuw onderzoek

In het kort

Langwerkende bèta-agonisten (LABA's) en langwerkende anticholinergica (LAMA's) verhogen het risico op hartritmestoornissen

Langwerkende bèta-agonisten (LABA's, long-acting bèta-agonists) en langwerkende anticholinergica (LAMA's, long-acting muscarinic antagonists) verhogen het risico op hartritmestoornissen. Dat is de belangrijkste conclusie uit een studie van Lee et al, gepubliceerd in het International Journal of Cardiology.

 

Resultaten

De onderzoekers voerden een nested case-control studie uit. Hiervoor gebruikten ze een zorgverzekeraars-database met gegevens over voorgeschreven medicatie en diagnose. Cases zijn patiënten met een hartritmestoornis (paroxismale tachycardie of atriumfibrilleren of -flutter). De cases werden gematcht met 5 controle-patiënten op basis van leeftijd, geslacht en het hebben van hypertensie, diabetes mellitus, COPD, ischemische hartziekte of een andere hartziekte. Zowel de 3312 cases als de 9732 controles gebruiken inhalatiemedicatie. 1606 cases werden uitgesloten omdat ze niet gematcht konden worden met controles.

De studie toont aan dat LAMA's het risico op hartritmestoornissen significant vergroten met 20 tot 30% (gecorrigeerde odds ratio (OR)= 1,27, 95% betrouwbaarheidsinterval (BI) =1,06 tot 1,51). Ook LABA's vergroten het risico op hartritmestoornissen, echter niet significant (gecorrigeerde OR= 1,27, 95% BI =0,86 tot 1,87). De combinatie van LABA's met een inhalatiecorticosteroïd (ICS) geeft wel een significant verhoogd risico op ritmestoornissen (gecorrigeerde OR= 1,17, 95% BI= 1,03 tot 1,32). Het effect van LAMA's en LABA's op het risico op hartritmestoornissen is ongeveer vergelijkbaar.

 

Belang voor de praktijk

Uit dit onderzoek blijkt dat het gebruik van langwerkende luchtwegverwijders geassocieerd is met een verhoogd risico op hartritmestoornissen. Een opvallende beperking van de studie is dat 33% van de cases werd uitgesloten omdat ze niet gematcht konden worden met controles. Mogelijk kan dit de resultaten van de studie hebben beïnvloed.

Gebruikers van langwerkende luchtwegverwijders leiden nagenoeg allemaal aan de ziektes astma (75%) of COPD (58%). Het zou dus kunnen dat niet het gebruik van de inhalatiemiddelen, maar de ernst van de onderliggende aandoening samenhangt met het risico op hartritmestoornissen.  

Echter, een gewaarschuwd mens telt voor twee: het is goed om er op bedacht te zijn dat bij patiënten die langwerkende luchtwegverwijders gebruiken het risico op hartritmestoornissen verhoogd is. Artsen kunnen hier bij controles aandacht aan besteden, zodat ze hartritmestoornissen tijdig kunnen opsporen en behandelen.   

 

Mogelijke belangenverstrengeling

Geen

 

Bron

Lee CH et al. Inhaled brochodilators and the risk of tachyarrhythmias. Int J Cardiol. 2015;190:133-9.

 

 

 

Laatst gewijzigd op 2 september 2015

Deze site maakt gebruik van cookies

Wij gebruiken cookies om informatie over het gebruik van onze website te verzamelen om de inhoud te verbeteren. Door hieronder op “accepteren“ te klikken stem je in met het plaatsen en gebruik van al onze cookies. Voor meer informatie verwijzen wij je naar ons cookiebeleid.